(Δημοσιεύτηκε σε τοπική εφημερίδα - Άνοιξη 2010)
Σύμφωνα με το κείμενο που δόθηκε στη δημοσιότητα στις 10 Ιανουαρίου και αποτέλεσε το αντικείμενο δημόσιας διαβούλευσης, το σχέδιο με την ονομασία «Πρόγραμμα Καλλικράτης» αποσκοπούσε στην «…αναπτυξιακή ώθηση στο κράτος, τη ριζική, δομική αλλαγή του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί το κράτος, η διοίκηση και η αυτοδιοίκηση στη χώρα μας». Στο ίδιο κείμενο λίγο παρακάτω αναφέρεται ότι κατά την εφαρμογή των αλλαγών θα εξοικονομηθούν πόροι (λόγω μείωσης των ΟΤΑ) αλλά και ότι θα δημιουργηθούν ισχυροί ΟΤΑ, ικανοί να διευκολύνουν, να ενθαρρύνουν και να στηρίζουν την ανάληψη τοπικών πρωτοβουλιών, να καταστούν με λίγα λόγια βασικοί συντελεστές της τοπικής ανάπτυξης.
Αν και θα περίμενε κανείς το αγκάθι του «Καλλικράτη» να είναι κυρίως το θέμα των αρμοδιοτήτων, αφού οι δήμοι καθίστανται πανίσχυροι και δεν είναι και βέβαιο ότι με τα ισχύοντα θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στα νέα αυτά δεδομένα, τελικά αποδείχτηκε μεγαλύτερο πρόβλημα η οριοθέτηση των νέων ΟΤΑ. Και ενώ ο νόμος θα ψηφιστεί μέσα στο Μάιο του τρέχοντος έτους, το χωροταξικό ανακοινώθηκε μόλις την περασμένη βδομάδα αφήνοντας περιθώριο 1 μήνα περίπου για …διαβούλευση, αφήνοντας όμως και πάρα πολλά ερωτηματικά.
Ο νομός μας, είχε πριν τον «Καποδίστρια» 17 δήμους, 197 κοινότητες και 500 περίπου οικισμούς. Μετά από αυτόν, κατέληξε να έχει 29 δήμους και φυσικά καμία κοινότητα ή οικισμό. Καταργήθηκαν δε και οι 5 επαρχίες του νομού. Προφανώς δημιουργήθηκαν τριβές κατά την εφαρμογή του σχεδίου και το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν και πάλι το χωροταξικό και όχι οι αρμοδιότητες του κάθε δημιουργούμενου δήμου (θυμίζω το θέμα του «Δήμου Εύηνου» που δεν προχώρησε).
Ο λαός μας λέει «των φρόνιμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν» κι έτσι όλοι οι δήμοι της περιοχής δεν περίμεναν να ανακοινωθεί το χωροταξικό για να δουν τι θα κάνουν αλλά έπαιρναν αποφάσεις στα δημοτικά συμβούλια και γι αυτό το θέμα και φυσικά οι περισσότεροι κινούνταν και παρασκηνιακά για να κερδίσουν και …κάτι παραπάνω από αυτό που είχε (όπως φαίνεται) προαποφασισθεί.
Δυστυχώς όμως ο δήμος Ι.Π. Μεσολογγίου πιάστηκε …αδιάβαστος στο συγκεκριμένο θέμα. Και εξηγώ: στην επίσημη συνάντηση με την ΤΕΔΚ στο Τρικούπειο, ο Δήμαρχος κ. Αναγνωστόπουλος δεν είχε να παρουσιάσει απόφαση του δημοτικού συμβουλίου (όπως όλοι οι δήμαρχοι που πήραν το λόγο – πλην του Δημάρχου Οινιαδών αφού αν και συζητήθηκε το θέμα στο εκεί σημοτικό συμβούλιο δεν πάρθηκε απόφαση λόγω διαφωνιών). Έτσι απλά ανακοίνωσε (και μάλλον ήταν η προσωπική του άποψη) ότι θα προτιμούσε ένα δήμο «στα όρια της ενότητας ΧΥΤΑ», δηλαδή Οινιάδες-Αιτωλικό-Μεσολόγγι-Χάλκεια. Το ότι δεν υπήρχε συγκεκριμένη θέση σε αυτή την τόσο κρίσιμη συνάντηση φάνηκε και από το γεγονός ότι τα πρόσωπα που εκπροσώπησαν τους διάφορους φορείς της πόλης μας εξέθεσαν άλλες απόψεις (όρια αυτά της επαρχίας Μεσολογγίου αλλά και ακόμη μεγαλύτερα ώστε να περιληφθεί και ο Αστακός).
Και φτάνουμε στην μέρα που ανακοινώθηκε επίσημα το χωροταξικό. Και προφανώς, κάποιοι θα είχαν παράπονα και κάποιοι όχι. Το θέμα όμως είναι πόσο δίκαια ή άδικα είναι αυτά. Ήδη φωνάζουν η Αμφιλοχία (για το Δήμο Στράτου που …πάει στο Αγρίνιο) αλλά και το Μεσολόγγι γιατί δεν έγινε ούτε η αυτονόητη ενέργεια συνένωσης με τη Χάλκεια (που τώρα τη στέλνουν στη Ναύπακτο), ούτε η λογική συνένωση (στα πλαίσια των ορίων της παλιάς επαρχίας Μεσολογγίου) με Αγγελόκαστρο (Αγρίνιο) και Αράκυνθο – Μακρυνεία. Μάλιστα η βασική πρόταση του Υπουργού είναι Οινιάδες – Αιτωλικό – Μεσολόγγι και η δευτερεύουσα είναι η προσθήκη Αράκυνθου – Μακρυνείας αν αυτοί οι δήμοι το επιθυμούν. Ούτε λόγος για Χάλκεια, ούτε λόγος για Αγγελόκαστρο.
Το θέμα είναι όμως ότι δυστυχώς ο Δήμος μας αποδεικνύεται ότι έχει πολύ αδύναμη φωνή. Η περιοχή μας βάλλεται από παντού και δυστυχώς δεν έχει συμπαραστάτες ούτε βουλευτές που δήλωναν προεκλογικά λίγο πολύ …Μεσολογγίτες.
Και τώρα που περάσαμε το παρά πέντε και είμαστε στο και πέντε τι γίνεται; Ποια πρέπει να είναι η διεκδίκηση και η θέση της Ιερής Πρωτεύουσας; Μετά από πολλές ώρες συζητήσεων, στις οποίες είχα την τύχη να παραβρίσκομαι, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η διεκδίκηση δεν πρέπει να έχει στόχο το «εφικτό» αλλά το «μείζον». Άποψή μου είναι ότι τελικά η Μακρυνεία και ο Αράκυνθος θα πάνε στο Δήμο Αγρινίου (και όχι στο Θέρμο) και μόνο η Χάλκεια στο Δήμο Μεσολογγίου. Και το γράφω αυτό εν μέρει για να …ξορκίσω το κακό αφού πιστεύω πως ανήκουν και οι τρεις περιοχές στο Δήμο Ι.Π. Μεσολογγίου. Πρέπει να διεκδικήσουμε – και δικαιούμαστε να το πετύχουμε - τουλάχιστον τα αυτονόητα: Χάλκεια – Αράκυνθο – Μακρυνεία αλλά και το Αγγελόκαστρο. Για τη δημιουργία του νέου χάρτη είναι προφανές ότι υπήρξαν πιέσεις. Αυτές είχαν στόχο από τη μια την …αγαθή γιγάντωση ενός δήμου και από την άλλη τη δημιουργία ανομοιογενών από τη μια ή και αδύναμων από την άλλη δήμων πέρα και έξω από τη λογική του νόμου. Για ποιο λόγο έγινε αυτό δεν μπορώ να απαντήσω. Θα το δούμε στο μέλλον. Ίσως να έχει σχέση με το νέο εκλογικό σύστημα για τις βουλευτικές εκλογές που ετοιμάζεται και την κατανομή εδρών ανά νομό. Εκτός των άλλων, πρέπει να προβληματιστούμε πολύ πάνω και σε αυτό το τελευταίο.
